„Zebrały się wróble na drzewie/ czeredą rozświergotaną;/ które wędrują po niebie,/ zebrały się wróble rano./ Ćwierknął wróbel do wróbla: – Kolego,/ na sercu mi jakoś tak lekko!/ Ćwierknął drugi: – A ja się nie dziwię./ Wielkanoc, kolego, Wielkanoc”. K.I. Gałczyński, „Wróbla Wielkanoc”